The Princess who wanted the Moon

One of my favourites, from the stories which were part of the curriculum during my primary school... comes handy now to tackle my kid :)

There was a princess who wanted the moon and she communicated her wish to her dad, the King! The King, like most of the spoilt dads, gets whatever the Princess wanted. This time, not knowing what to do and how to get the moon for his little angel, he called his best team of ministers to work on this request. Unfortunately, they were also blank on how to get this done. A court jester came to help his majesty and placed a request to meet the princess to tackle this issue.

The jester said, "Hello Princess! The moon is huge, dirty and could not be placed on your little hands. Can you tell me if you have a method to get the moon to you?"

The Princess said, "Oh oh! You have grown-up so big but you have very little understanding about the moon. First, the moon is not huge and is very little such that I can hide the full moon with my thumb. Next, it is not dirty and it is as white as silver. I can very well play with it if I have it on my hands."

This gave some idea to the jester and the King got his finest workmen to get a shining silver ball of the size little less than the princess' thumb. The Princess was very happy to see 'her' moon and was enjoying a lot playing with it. Unfortunately, for the adults, they did not realize that the moon would appear the next evening. As soon as the moon was seen on the sky, the King was upset on how his daughter would react by seeing the moon again on the sky. He consulted the court jester again and he was also blank on what could be done to control the damage in their act.

Being a wise jester, he said, "Oh King! When we were struggling on how to get the moon to the Princess, it was she who gave us the idea on how to get it. I suggest we speak to her regarding this problem as well. May be we will get some idea on what could be done next."

The King was not convinced but half-heartedly agreed and arranged a meeting with the Princess.

The jester said, "Hello Princess! I hope you are enjoying your moon. But I have a small doubt. When you are having the moon on your hand, how come I am seeing a moon on the sky tonight?"

The smart Princess said "Don't be so dumb! When you pluck flowers from a plant in the morning, don't you see another flower on the same plant the next day? Same way, my daddy plucked the moon for me yesterday and today we see another moon."

Problem solved!

Lesson learnt: Perspective matters!

Mumbai!

Whats left to say about the terrible attacks on Mumbai?! Well... Gandhi said An eye for an eye will turn the whole world blind - but in this case, unless the demolishers get blind, its totally not possible to stop them. Certainly this is not about religion and these people do not belong to any religion as they carry stupid sentiments and this is not the world where we want our kids to grow and these are not the people who should be left free to roam around the world making new plans of destruction, thereby corrupting the system generation-after-generation!

How do we categorize this - a sheer carelessness on the duties? And in the media when people say "why mumbai always?" it makes me think what they think about this.. do they want other cities to suffer as well? heights of stupidity! Its high time India concentrates on this issue by having a separate wing to specialize on only this area.

Army term for everyone is one good thing which can be put in action where constantly we will have young blood who will definitely make a change in how things are perceived. Not only army, probably a system should be put in place that an individual should serve the country from the defense perspective for atleast 3 years after completing school and then let them proceed for their career aspirations. It could be - being a part of the local security, police, aux-police, creating awareness across the society about the safekeeping of the society, etc. Country and its safety come first. If my home is not safe, I am not safe! I see all these politicians, cine stars and other celebs who just talk and give interview just for the sake and they do not tend to think or realize the seriousness in how the country could be shaped in terms of getting itself out of the clutches of corruption and cheap politics.

Corruption is the root cause of all evil - if proper audit and follow-up happens on what threats were expected and how they are termed emergency, high, medium, where will there be a possibility of missing such a information where we were cautioned that we may expect an attack through sea? Are we still underestimating local thugs and we claim only international "beings" as dangerous ones? Why dont we realize that anyone, who's intention is to create a damage to the society, is to be considered a threat to the country? Aren't the punishments not strict enough? Why do we still have to keep pushing the decisions on punishing such a "being" for a long time?

Media plays a good role in creating awareness in the society but they are like double-sided knife. The government should know how to handle media. Certain confidential information should be kept away from media, in the point of view of the national interest and security. Our every action plan is known to everyone - it doesn't matter for the good ones as they do not bother hurting the country but the bad ones? The media has to realize that publishing the strategic matters will give the bad guys a chance to reconsider their plans and considering alternate course of action. Stretching self to get a scoop is good but not everything should be considered for public view. RTI act on retrieval of such information should not be applicable. Not everyone should know everything. For this to be achieved, we need proper people at proper places and above all we need to trust that these people will act with responsibility. Media's fault-finding attitude does not always reward the society and it could have a negative repercussion on the society.

Why can't there be a special court to hear, conduct trial and sentence the guilty to death directly? If people understand that India will be a tough host for such elements, will there be a nerve for someone to perform such an activity? Time and law-makers have to answer this. A system cannot be corrected by seeing it from outside and just by thinking but certain action has to be triggered from within. We are in the system and that is the best place where the system can be corrected and transformed to a better one. We know our country and we are responsible for every careless approach.

We cannot afford another blow. Lets strive to make this world a better place to live and make a great country retain its peace. May God give enough strength to the friends and relatives of the victims of this attack as I believe in "Life has to go on".

Jai Hind!

Missing...

Do not jump into conclusion that this post pertains to a search on someone who is missing! Nope... its not about someone who is missing but its about how we feel when someone is missed! Apparently, its the people, who we love to be with, are the ones who are missed.

I believe its associated with the rank of the generation we are in and the visibility further down. In the family tree, when I was the last node, even with several other last nodes, I cared for nothing and missed no one when I set my foot out of my home place for work. To an extent, yes - I did miss them but only for few minutes in a week.

On the other hand, now, being a son, brother, friend, uncle, husband and a father, going up one level on the generation tree when compared to the current generation, its completely different from what it used to be! I'm out of my place for an assignment and I feel that its just not the same. I guess its the same or even more, for travelling mothers as well.

Is this a sense of sentimental attachment or is it mere responsibility to check on how people are, back at home or is it just being over-sensitive and reacting more beyond normal on not finding them in the same spot? Or is it the age which is catching up, demanding the nearness of beloved ones at all time?

Whatever... I guess the people who have already experienced it, would have found a way to mitigate it as well. And now, its my turn! I guess its just not the physical distance that attributes to missing someone but even when people are together but when they couldn't spend time with each other, its the same thing.

Ask the satan and it will say "Don't miss people - make them miss you" but God says "It is required, for you will get to know how bad life is without them near you!"

புத்தியுள்ள மனிதரெல்லாம்...

தெருவோரப் பிச்சைக்காரன்...
மனது: காசு போடு... கோடி புண்ணியம்!
புத்தி: திரும்பிக் கூட பார்க்காதே! பிச்சை போட்டால் மறுபடியும் பிச்சை எடுப்பான்!

நடு வீதியில் விபத்து...
மனது: ஐயோ பாவம்! கவனிப்பாரற்று கிடக்கிறானே! அவனை தூக்கியாவது விடுவோமே!
புத்தி: எதுக்கு தேவை இல்லாத வம்பு? இவனை தூக்கினால் அழுக்கு / ரத்தம் ஒட்டும். ஆயிரம் வேலை இருக்கு. மூடிட்டு கிளம்பு!

செய்தியில் சர்வதேசக் கயவர்களின் சேட்டை...
மனது: இவங்களுக்கெல்லாம் ஒரு முடிவே கெடயாதா? எல்லாரையும் நடுத்தெருவில் நிக்க வெச்சு சுடணும்.
புத்தி: இவங்கள சுட்டா? இவன் மாதிரி ஆயிரம் பேர் வருவாங்க. எல்லாரையும் சுட முடியுமா? அப்படியே நீ சுட்டாலும் உன்னையும் அவங்கள்ள ஒருத்தனாதான் பார்ப்பாங்க. நீ ஒழுங்கா மூடிட்டு இரு!

அலுவலகச் செய்தி! இந்த வருடம் ஊக்கத்தொகை இல்லை...
மனது: அய்யய்யோ! இத நம்பி வீட்டுக் கடனை கொஞ்சம் அடைக்கலாம்னு இருந்தோமே!
புத்தி: இப்போசதைக்கு வேலைல இருக்கறதே நல்ல விஷயம்! மூடிட்டு வேலைய பார்!

வோட்டுச் சாவடி...
மனது: எதுல குத்த? இல்லை எத அழுத்த? எல்லாம் ஒரே கூட்டம் தானே?
புத்தி: இப்போதான் ஒழுங்கா யோசிக்கறே! ஆனா எனக்கு இங்க வேலை இல்லை!

என்னத்த சொல்ல...

Project Madhurai - புத்தகக்களஞ்சியம்!

சமீப காலமாக தமிழ் நூல்களை இணையதளத்தில் தேடும் பணியை தொடங்கியுள்ளேன்। தற்போது வெளியாகியுள்ள மற்றும் வெளியாகிக்கொண்டிருக்கிற நூல்களில் உரிமம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்கள் இருப்பதால், அவைகளை புத்தகங்களாக வாங்குவதே நமக்கும் நல்லது உரிமச்சட்டதிற்கும் நல்லது! இன்று நண்பர் ஒருவர் அனுப்பிய e-bookஐ அலசியபோது, எனது தேடலில் ஓரளவு தேர்ச்சி பெற்றுவிட்டதாக நம்புகிறேன்।

அந்த வலைதளம் இதுதான்... http://tamil.net/projectmadurai/। இந்த வலைதளத்தில் மின்பதிப்புகள் HTML மற்றும் PDF வடிவங்களில் உள்ளன। மேலும், உரிமம் சம்மந்தப்பட்டுள்ள பிரச்சனைகளும் இதில் இல்லை। வலைதளத்தில் உள்ள சில வாக்கியங்களை இங்கு மேற்க்கோள் காட்டியுள்ளேன்।

"...மதுரைத் திட்டம் உலகில் பல நாடுகளில் வசித்து வரும் தமிழர்கள் அவரவர் தங்களது வீடுகளில் தனியார் கணினி கொண்டு கிடைக்கும் நேரங்களில் தமிழ் இலக்கியங்களை கணினியில் உள்ளிட்டு (அ) பிழை திருத்தி மின்பதிப்புகளாக தயாரிக்கும் ஒரு கூட்டு முயற்சி. தமிழ் இலக்கியங்களை மின்வழி பாதுகாத்து மற்றவர்களுடன் இலவசமாக பகிழ்ந்து கொள்வதில் விருப்புள்ள அனைவரும் இத்திட்டதில் பங்கு பெறலாம்"

நான் பார்த்த மின்பதிப்புகளிலும் "You are welcome to redistribute this file provided this header is kept intact" போன்ற வாக்கியங்கள் இருப்பதால், இத்தகைய மின்பதிப்புகளை மற்றவர்க்கும் அனுப்பலாம்.

எனக்கு பிடித்த பாரதியார் பாடல்களை பட்டியலில் பார்த்ததில் மட்டற்ற மகிழ்ச்சி அடைந்தேன்। ஆனால், அவரது பாடல்களின் முதல் பாகம் சம்மந்தப்பட்ட link ஐ சொடுக்கியபோது "page not found" error! முடிந்தபோது வலைத்தளத்தின் webmasterக்கு எழுத வேண்டும்.

I leave it to you to explore to rest of the precious books in the site.

Happy Deepavali :)

தீபாவளி நல் வாழ்த்துக்கள்.

முதல் முறையாக பட்டாசு, சங்கு சக்கரம் இல்லாம கொண்டாடின தீபாவளி இன்றைக்குதான். இங்க (மொன்றேஅல்) நம்ம சனம் கம்மி; அதுவும் தவிர பட்டாசெல்லாம் வெடிக்க கூடாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க. கடைல பலூன் வாங்கி ஊசியால குத்தி வெடிக்க வேண்டியதுதான்! :)

போன postல எழுதினதால, கொஞ்சம் BLOG உலா போய்ட்டு வந்தேன். Metroblogging sites were good. Especially, the participation in http://chennai.metblogs.com/ was comparatively better when compared to other Indian Metroblogging sites. நம்ம பசங்க அடிச்சிகிட்டாலும் (read Diwali/Deepavali in Nandhu's post.) எல்லாத்துலயும் நல்லா participate பண்ணறாங்க. Real good concept and useful as well! நம்ம வேலை அப்பப்போ comments எழுதறதுதான். இப்போ மெட்ராஸ்ல இல்லாததுனால city-இன் குணாதிசயங்களை கண்கூடா பாக்க முடியறது இல்லை. சென்னை வந்தப்புறம் நல்ல content -ஆ எழுதலாம்னு இருக்கேன்.

இன்னும் மத்த BLOG எல்லாம் பாத்து, கொஞ்சம் யோசிச்சு அடுத்த வாரம், கொஞ்சம் டைம் கிடைக்கும்போது, மீண்டும் சந்திப்போம்!

Break...

ஒரு BLOG create பண்ணிட்டோம்கறதுனால அதுல என்ன வேணும்னாலும் எழுதிடலாம்ங்கறது தப்பு! சில Do's and Don't's இதுலையும் இருக்குன்னு சில 'நல்ல' BLOGs browse பண்ணினதுக்கப்புறம்தான் தெரிஞ்சது.

அதுவும் தவிர, ஒரு நல்ல ரசிகன்தான் நல்ல கலைஞனாக முடியும். அந்த பட்சத்தில் நானும் அப்படியே உருவாக ஆசைப்படுகிறேன். அதனால் BLOG -இயலில் கொஞ்சம் தேர்ச்சி பெற்ற பிறகு இங்கு திரும்பி வருவேன்.

As we say in English, 'watch this space for more, in near future!'